سلام سلامی به دل تنگی های آقا سلامی به غریبی آقا سلامی به صبوری آقا

اگر من جای او بودم همان یک لحظه اول که ناظر این چهره آدمها بودم ...................

دلم از آدمها گرفته هرکسی به هر نحوی کنایه میزنه چه فکری میکنند روز اولی که باهاشون برخورد داری باید احترام رو کنار بذاری و جوابشون رو بدی تا بعداً دچار مشکل نشی و هر چی دلشون میخواد رو بهت نگن آقا واقعاً صبوری یا زینب

خدایا من یک زره از صبوری زینب رو هم ندارم تازگی ها دل نازکتر هم شدم دلم می خواد از این شهر بزنم بیرون هیچ کس رو نبینم حرفهای هیچ کس رو نشنوم دلم رو برای کسی به درد نیارم نمیدونم چرا جواب محبت ها بیشتر اوقات ناراحتیه مطمئنم حکمتی در کاره ولی دلم میخواد گریه کنم این رو نوشتم چون هیچ کس نه من رو میشناسه و نه میدونه من چیکاره ام شاید راهکاری جلوی پام بذاره که از این مخمصه نجات پیدا کنم