مناجات
الهی
من به قدر تو نادانم، و سزای تو را ناتوانم!
در بیچارگی خور سرگردانم، و روز به روز در زیانم!
چون منی چون بود! چنانم!
واز نگرستن در تاریکی به فغانم!
که خود بر هیچ چیز هستما ندانم!
چشم به روزی دارم که تو مانی و من نمانم!
چون من کیست گر آن روز ببینم؟ ور ببینم به جان فدا، آنم!